İnsanın hayatındaki en tehlikeli şey;
“İçinde büyüttüğü ve kimselere dokundurtmadığı o duygudur
Mezarlıktan korkanın sevdiği ölmemiştir…
Güzel görünen herkes bir gün yaşlanacak.Ama iyi insanlar,yaşlansa da iyi insan olarak hep kalacak.
Bu Kadar Sevmemeliydim
Bana çocukluğumu verin, büyüklük sizde kalsın..
Gözlerin geceme ay, gündüzüme güneş.
Gönül ne kadar affet dese de,
Kırgınlık baki kalıyor bazı meseleler de.
Kalpteki duruyor, giden candan gidiyor
Yaşayarak öğrenmek, bedeli en yüksek öğrenme biçimidir.
Yıkık şehrimin ortasına lunapark inşa ediyorsun.
Gönüle girmek nasip,
orada kalmak marifettir.
Hayatımda izlediğim en güzel şeylerden birini izledim.
Etrafınızda çok insan olmasın,
etrafınızdakiler insan olsun yeter…”
Çok sevmişsin diyorlar, inan bana boyutunu ben bile bilmiyorum.
Dünü toprağa gömmezseniz, yarınlarınız çiçek açmaz.
Sevdadandır dedi annem aldırma.
Sonunda sarılıcaksak beklemek güzel bir eylem,
Üstünü örttüğünüz birinin cenazesine katılmadan dünyayı anlayamazsınız. 
Gökyüzü şahidim olsun ki yıldızlara bakarken seni düşledim. 
Nasıl sevdiyse öyle kalmalı insan, değişmek sadece mevsimlere yakışır.
aşkı hikaye yapan, imkansızlıktır değil mi anneanne?’ 
Kimseyi mumla aramayın,
Görülmesi gereken ışığıyla parlar.
Kalbimizi yoranlar değil,
onaranlar dostumuzdur. 
Hayat bugündür Oysa ki
düşündüğümüz hep yarın. 
İyi şeyler inandığında,
Daha iyi şeyler sabrettiğinde
Ve en iyi şeyler hiç vazgeçmediğinde gelir. 
Ne sarây isterim, ne başımda tâç,
Gönlüm süse değil, sevdâya muhtâç,
“İnsanlar, onlar için ne yaptığınızı anlamazlar; ta ki, siz yapmayı bırakana kadar.”
