Aşk, davaya benzer, cefa çekmek de şahide. Şahidin yoksa davayı kazanamazsın ki!
Hayatı tatlı olanın, ölümü acı olur; Tenine tapanın ruhu için kurtuluş yoktur.
Hiçbir şey göründüğü gibi değildir; Bugün hayat veren su, yarın sizi boğabilir.
“Din ehlini kin ehlinden ayırt et; Hak la oturanı ara, onunla otur!”
Çabalamak rızık kapısının anahtarıdır.
“Dilinle söylediğini kalbinle de söyle; Kalbinden geçmeyeni diline değdirme!”
Bir zâlimin, kötü bir kişinin övülmesinden gökler titrer. Allah’tan korkan bu işe cür’et edemez.
Ayın ışığı, her iyiye, her kötüye vurur; Ama hiçbir vakit kirlenir mi? O ışık, gene tertemiz halde aya döner, gider
Cömertlik cennetten bir daldır. Böyle bir dalı elinden kaçıranın vay haline…
Sevgili tek olandır. Gelişin de ondandır, gidişin de onadır.
Bitkinin güzelliği, tohumun iyiliğinden, İnsanın güzelliği ise, kalbinden gelir.
“Sabır, köprü gibi Cennetin sıratıdır.”
Dilsiz, dudaksız söz söylemeyi huy edin! Çünkü dünya geçip gidince, ne diş kalır, ne dudak kalır, ne de dil!
Kötülük insana tamahtan gelir. Kanaatten kimse ölmedi, hırsla da kimse padişah olmadı.
Dilini terbiye etmeden önce yüreğini terbiye et; Çünkü söz yürekten gelir, dilden çıkar.
Kendine değer ver ve gönlünü olgunlaştır, çünkü sen bedeninle değil.. Ruhunla insansın…
İnsanı gördüklerinden ibaret sayma, göremediklerinde ara, İçidir hakikatin resmi, dışı sadece bir manzara.
Kanat vardır Doğanı padişaha götürür; Kanat vardır Kuzgunu leşe götürür.
Nerde akarsu varsa, orada yeşillik vardır. Nerde akan gözyaşı varsa, oraya rahmet gelir.
“İncitme! İncittiğin yerden incinirsin.”
Tut ki bütün batıyı, bütün doğuyu elde ettin; Değil mi ki kalmayacak, geçip gideceksin. Hz.Mevlânâ
Dibini görmediğin suya atlamadığın gibi, Sonunu bilmediğin sevgiye teslim etme kendini.
Allah yolunda ekmek verirsen sana ekmek, Can verecek olursan can verirler.
Allah’a sığınmaktan daha iyi bir kale yoktur; O kaleyi kendine yurt edin. KVLUPTIcLG
