İyi ki geçiyorsun zaman. Ya acının en derinime işlediği bir anda donsaydın?
Cahil kimsenin yanında kitap gibi sessiz ol!
Her an iyilik tohumu ekedur; ekmedikçe hiçbir şey biçemezsin.
Mevki ve memuriyetin cahiller elinde iken yaptığı rezalet ve vahşeti yüz arslan yapamaz.
Sır gibi seversen eğer, muradın gerçekleşir. Çünkü tohum, toprağa gizlenirse yeşerir.
Hiçbir mal sizin değil, neyi bölüşemiyorsunuz? Hiçbir can sizin değil, niye dövüşüyorsunuz?
Güzeli güzel yapan ‘edep’tir, edep ise güzeli sevmeye sebeptir.
Ne yaptın da sana dönüşünü görmedin? Ne ektin de ektiğini biçmedin?
Cömertlik cennetten bir daldır. Böyle bir dalı elinden kaçıranın vay haline…
Her meyvenin içi kabuğundan iyidir. Bedeni kabuk bil, içi de sevgili…
Ağaçlara su vermek adalet, dikene su vermekse zulümdür. Adalet bir nimeti yerine koymaktır. Her köke su vermeyi nimet sanma!
Suyun susuzu kandırması gibi, doğru söz de kalbe temizlik getirir.
“Eğer tamamıyla zorluklara daldınsa, daralıp kaldınsa, sabret; çünkü sabır genişliğin anahtarıdır.”
“Yürek yorulunca ter gözden akar.”
Güzellikler de var bu hayatta. Gel git’lerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin? Hüzün olgunlaştırır, kaybetmek sabrı öğretir.
Her an iyilik tohumu ekedur; ekmedikçe hiçbir şey biçemezsin.
Bu dünya bir ağaca benzer; Biz de bu ağaçta yarı ham, yarı olmuş meyveler gibiyiz.
